- яқин
- [يقين]а1. дониши дақиқ дар бораи чизе, чизи возеҳ ва собитшуда; бешубҳаву гумон2. бегуфтугӯ, бечунучаро, ҳатман; ба яқин бе ҳеҷ шубҳа, бе хато, аниқ; яқин гаштан равшан шудан, итминон пайдо шудан; яқин доштан бовар кардан, боварӣ ҳосил кардан; яқин донистан боварӣ ҳосил кардан, хуб дониста гирифтан; яқин кардан бовар кардан, итминон пайдо кардан; яқин ҳосил кардан боварӣ ҳосил кардан, итминон пайдо кардан; яқин ҳосил шудан боварӣ пайдо шудан, эътимод пайдо гаштан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.